Łukasz Pilch

W dniu, kiedy Łukasz wziął gitarę w ręce, świat sportu doznał nieodżałowanej straty. Jak na prawdziwego górala z Wisły przystało od małego śmigał bowiem po stokach a narty nosiły go w wiślańskich lasach codziennie do szkoły. I chociaż nie poszedł w ślady swojego krajana Adama Małysza, latanie nie daje mu spokoju. Nie tylko na nartach na skoczni! Łukasz snuje marzenia o kursie szybowcowym, bo ­jak twierdzi,­ tylko pod niebem można poczuć się prawdziwie wolnym człowiekiem. Wolność daje mu również muzyka ­ to jego pasja, której oddał się bezgranicznie zaraz po urodzeniu, wyśpiewując bliżej nieokreślone alikwoty w cieszyńskiej porodówce. Wzrastał w muzycznej atmosferze. W jego domu rodzinnym znajdowało się studio muzyczne (jedno z najbardziej znanych w Polsce), przez które przewijały się tłumy muzyków różnej maści. Swój kącik zabaw miał we wnęce za stołem mikserskim, gdzie z uporem maniaka rozwiązywał zawiłości splotów kabli (i tak już mu zostało do dzisiaj). Otoczenie mikserów, wzmacniaczy, limiterów, kompresorów i mikrofonów to jego naturalne środowisko. Topi swoje ciężko zarobione pieniądze w vintage’owe urządzenia audiofilskie, przez co, jak mówi, marny z niego mąż. Jest szczęśliwym posiadaczem imponującej kolekcji gitar. Są dla niego piękne i drogocenne jak Venus z Milo dla miłośników rzeźby greckiej. Niczym prawdziwy Desperado nie rozstaje się z futerałem od gitary, tyle że z gitar nie strzela, a jedynie wystrzeliwuje coraz lepsze kawałki muzyczne. Kilka z nich spotkało się z dużym zainteresowaniem gwiazd polskiego show biznesu, dzięki czemu Łukasz dołączył do panteonu najlepszych polskich kompozytorów i producentów. Stworzony do zadań specjalnych, skutecznie poskramia najbardziej rozkapryszone śpiewające osobowości. Po kilku takich sesjach najszybciej ładuje baterie delektując się kuchnią tajską i sprawdzając oferty wycieczek w egzotyczne kraje. Odkrywanie nowych lądów, poszukiwanie przygód i podróże w nieznane to plany do zrealizowania w niedalekiej przyszłości. Chwilowo jednak znalazł sobie cichą przystań w Studiu Golec Fabryki i zakotwiczył się w uOrkiestrze. I chociaż bardzo chciałby w końcu się ustatkować, widać, że barwny żywot rockendrollowca jest na stałe wpisany w jego życie.